Cut/Szlif
Swoje piękno – migotanie barw, iskrzenie promieni – diament zawdzięcza w równej mierze specyficznym właściwościom fizycznym jak i właściwej obróbce. W przypadku szlifu brylantowego, jego jakość określa się na podstawie następujących cech:
- kształtu – kombinacji zarysu diamentu z rozmieszczeniem faset;
- proporcji – współzależności wielkości różnych części diamentu a średnicą rondysty;
- wykończenia szlifu – poprawności kształtu, symetrii rozmieszczenia faset oraz jakości powierzchni.
Jakość tych cech decyduje o brylancji diamentu, tzw. ogniu i życiu diamentu.
Powszechnie stosowane kształty diamentów o szlifach brylantowych to: okrągły dla którego zarezerwowany jest termin 'brylant' oraz 'kształty fantazyjne', który to termin używany jest do opisu wszystkich innych kształtów poza okrągłym np. princessa, radiant, szmaragdowy, markiza, owal, łezka/gruszka, antyk i in.
Szlif okrągły brylanowy
Współczesny szlif brylantowy, odkryty w 1914 roku, posiada 58 faset ułożonych względem siebie według ściśle określonej reguły matematycznej, aby zmaksymalizować ogień i życie (brylancję) diamentu. Proporcje współczesnego brylantu zostały zaadoptowane do tworzenia innych fantazyjnych szlifów, takich jak klasyczny owal, romantyczne serce, efektowna Markiza i Łezka czy nietypowy szlif diamentu Trilliant.
Szlify princess i schodkowe
Szlif Princessa stał się jednym z najbardziej popularnych szlifów fantazjnych, od czasu jego przedstawienia w 1973 roku. Jego kwadratowy kształt z 45 fasetami oddaje jasne i iskrzące promienie światła, kreując nowoczesny styl w biżuterii.
Nowe fantazyjne kształty
Emdicut, Amity, Heera i Shiva lansowane jako nowe szlify na nowe Millennium są ekskluzywne tylko dla garstki jubilerów. Natomiast Webcut wprowadzony na rynek w 2005 r. szybko stał się popularnym nowoczesnym kształtem.